وَ قَالَ عليه السلام أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ ضُرَّهُ وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ

آن كه طمع را شعار ساخت شخصيّت خود را باخت، و آن كس كه سفره دل نزد هر كس بگشاد به خفّت و خواري خود رضايت داد، و هر كس كه زبانش فرمانرواي او باشد ارزش خود از دست خواهد داد.

در این وبلاگ به تناوب زمانی یکی از حکمتهای نهج البلاغه گذاشته می شود شما می توانید هر مطلبی که مرتبط با این حکمت می باشد برای ما ارسال نمایید این مطالب شامل ، آیه ، حدیث، داستان، شعر و یا عکس باشد

قَالَ عليه السلام كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ

به هنگام فتنه چو اشتر بچه مي‏باش كه نه پشتي براي سواري دادن، و نه پستاني براي دوشيدن دارد.